GUILTY PLEASURES - μέρος Α'

Μόλις τελείωσα ένα πολύ ενδιαφέρον βιβλίο, που καταβρόχθησα κυριολεκτικά σε τρεις μέρες.

Λέγεται: 'The Encyclopaedia of Guilty Pleasures - 1001 Things you Hate to Love'.

Είναι ένα βιβλίο γραμμένο από έξι Βρετανούς, οι οποίοι έχουν φτιάξει και αναλύσει ένα κατάλογο από 1001 πράγματα που αγαπούμε, αλλά νιώθουμε ενοχικά για αυτά, είτε γιατί είναι τόσο κλισέ, είτε γιατί θεωρούνται κάπως χωρκατιλίκιν ή είναι απλά ανάρμοστα. Ουσιαστικά δεν έχει και πολύ σχέση με την Κυπριακή πραγματικότητα, όμως άνετα προσαρμόζονται και σίγουρα σε κάνουν να συμπάσχεις.

Οι τοπ ένοχες απολαύσεις που έχω ξεχωρίσει είναι οι εξής:

1. Το μαλλί της γριάς.
Ποιός από μας αλήθεια δεν θέλει να βουτήξει ολόκληρος σε αυτή την πανδαισία της λιωμένης ζάχαρης και της πατωμένης με συντηρητικά; Η ειρωνία είναι ότι αυτός που το πρωτοέφτιαξε ήταν ένας οδοντίατρος ονόματι Josef Delarose Lascaux.

2. Το φαστ φουντ
Βacon sandwich, chicken nuggets, french fries, KFC....σουβλάκια, σιεφταλιά, μιξ! Και μόνο που τα διαβάζεις πεινάς. Όσο και να λιβανίζουμε το φαί της μάνας μας, έρχεται η στιγμή εκείνη που θα τρέξουν τα σάλια μας στη θέα του έτοιμου, λιγδιασμένου φαγητού, αγνώστου και ύποπτης προελεύσεως.

3. Το να πίνεις νερό, γάλα ή χυμό απευθείας από το μπουκάλι
Πόσες φορές δεν ανοίξαμε το ψυγείο και ρουφήσαμε απευθείας το γάλα από το ποτσί αφήνοντας ένα χαριτωμένο μουστάκι που σκουπίσαμε γρήγορα γρήγορα πριν κάποιος άλλος μπει στη κουζίνα; το ξέρουμε, είναι αηδιαστικό για τους άλλους αλλά είναι και αυτό μια ένοχη απόλαυση.

4. Οι σαπουνόπερες
Είτε αυτές λέγονται βραζιλιάνικα, μεξικάνικα ή αφρικάνικα, είτε είναι Δυναστεία, Ντάλλας, ή Τόλμη και γοητεία, ΟΛΟΙ ανεξαιρέτως έχουμε παρακολουθήσει ευλαβικά ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ μια σαπουνόπερα στη ζωή μας. Εχουμε πορωθεί, συμπάσχαμε και μετά αφού τελείωνε ξεχνούσαμε all about it και κατηγορούσαμε αυτούς που παρακολουθούσαν το είδος.

5. Φιλοδωρήματα
'4 λίρες παρακαλώ' σου λέει ο ταξιτζής, ο οποίος κρατά το χαρτονόμισμα της μια λίρας με τέτοιο τρόπο που ήδη δηλώνει κάτοχός του. Και ενώ είσαι έτοιμος να του πείς: "κράτα τα ρέστα", σου έρχεται στο μυαλό η σύντομη μισάωρη γνωριμία σας, η ανύπαρκτη βοήθειά του με τις βαλίτσες και η παράξενη γκριμάτσα όταν ανάφερες τον προορισμό σου....Ανοίγεις το χέρι, παίρνεις τη λίρα, και του λες: "Μπορώ να έχω και απόδειξη παρακαλώ;"

Συνεχίζεται.........