ΚΑΦΕΣ

Η πιο αγαπημένη μου συνήθεια μόλις ανοίξω τα μάτια το πρωί. Να πλημμυρίζει η κουζίνα με την εθιστική μυρωδιά του καφέ, ανάλογη με τη διάθεση! Να αλλάζω τον καφέ μου ανάλογα με τις εποχές.

Η πρώτη μέρα που θα χτυπήσω φραπέ σκέτο με λίγο γάλα σημαίνει για μένα αρχή του καλοκαιριού, ακόμα και αν το πρώτο φραπεδάκι το πίνω περί τα τέλη Μαρτίου.

Καφές φίλτρου με γεύση καραμέλα ή βανίλια για τις χειμωνιάτικες βραδιές, τυλιγμένη με την καφέ κουβερτούλα πάνω στον καναπέ να διαβάζω βιβλία ή να παρακολουθώ τηλεόραση.

Στιγμιαίος καφές όταν μαζευτούν οι φίλες στο σπίτι για κουβεντούλα, βλέπεις είναι πολύ πιο γρήγορος και τα κουτσομπολιά τρέχουν, πού να περιμένεις τώρα τον Γαλλικό να ετοιμαστεί!

Ενίοτε και κυπριακός ή ελληνικός όπως θέλετε πέστε τον, γιατί από καιρού εις καιρόν ολοένα και κάποια φιλενάδα κάνει ότι έμαθε να διαβάζει το φλυτζάνι......Τα χαχανητά συνοδεύουν την κάθε απόπειρα και είναι μια απόλαυση...

Μοκα φραπουτσίνο ή κάραμελ από το Σταρμπακς με εφημερίδες και μάφφιν σοκολάτα τα πρωινά της Κυριακής χειμώνα καλοκαίρι.

Το κάθε είδος καφέ είναι συνδεδεμένο στη μνήμη μου με κάτι διαφορετικό. Άλλη γεύση έχει ο καφές τις ώρες εκείνες της χαλάρωσης, πικρή γεύση την ώρα του πόνου, γλυκιά γεύση παρότι χωρίς ζάχαρη όταν τον πίνεις με φίλους.

Αγαπημένη συνήθεια για τους περισσότερους, εθισμός για πολλούς. Άνετα κατατάσσω τον εαυτό μου στην δεύτερη κατηγορία. Παθαίνω στέρηση, ο οργανισμός μου αποζητά πολλές φορές τη μέρα το καφεδάκι του! Θέμα συνήθειας ή πραγματική ανάγκη; Δεν το γνωρίζω ανκαι πιστεύω ότι είναι η πιο χρήσιμη ανακάλυψη των αιώνων, άντε μαζί με τη σοκολάτα!

Αφορμή γι'αυτό το ποστ, δόθηκε το πρωί, που ανοίγοντας το ντουλαπάκι της κουζίνας ανακάλυψα έντρομη ότι είχε λείψει ο καφές! Και τι θ'απογίνουμε τώρα πρωινιάτικα!!