GIVE ME FIVE

Μετά από την πάσα της αγαπημένης μου και ζουμερής φραουλίτσας κάθισα να γράψω για πέντε ταινίες που μου έχουν μείνει αξέχαστες. Η αλήθεια είναι ότι δεν παρακολουθώ ταινίες πολύ συχνά και ότι προτιμώ τις σειρές που παρακολουθώ σε dvd όταν και όποτε έχω όρεξη. Σίγουρα πάντως δεν είμαι και το αντιπροσωπευτικότερο δείγμα της μπλοκόσφαιρας, και οι ταινίες μου δεν είναι καν πρόσφατες. Λοιπόν, έχουμε και λέμε:


And the oscar goes to...........GREASE.
Η πιο αγαπημένη ταινία ever. Η Σάντυ η παρθενίτσα, που ερωτεύεται τον Ντάνι τον αλητόβιο που της τάζει λαγούς με πετραχείλια, χωρίς να ξέρει ότι θα συναντηθούν τον Σεπτέμβρη στο ίδιο σχολείο....


Summer days driftin' away,
To uh-oh those summer nights
Tell me more, tell me more,
Did you get very far?
Tell me more, tell me more,
Like, does he have a car?


All time-classic κοριτσίστικοι διαλόγοι.....κάποια πράγματα δεν αλλάζουν ποτέ. Και δώστου με την αδερφή μου να ξεφωνίζουμε δυνατά τα τραγούδια, ειδικά το summer nights και κάθε φορά να έχουμε την ίδια αγωνία, σαμπώς και δεν ξέραμε τι θ'ακολουθήσει! Τελικά την κασέτα την έφαγε το βίντεο και μεις στραφήκαμε στο Dirty Dancing!




THE TITANIC
Τώρα να πω ότι έκλαιγα γιατί συγκινήθηκα στην σκηνή με το κατάρτι ψέματα θα πω.....Ποτέ δεν κλαίω στα έργα......έκλαιγα γιατί εν μέσω πνιγμού του Τζακ και σπαραγμού της Ρόουζ, ο τότε γκόμενος με παρατούσε σύξυλη ζητώντας μου να χωρίσουμε την ώρα που η Ντιόν τραγουδούσε My heart will go on...Μήνες μετά ξαναπαρακολούθησα το έργο από το σαλόνι μου αυτή τη φορά και το φχαριστήθηκα χωρίς σπαραγμούς. Τότε ήταν που το εκτίμησα και το κατέταξα στις αγαπημένες μου ταινίες.


BACK TO THE FUTURE
Ηταν Χριστούγεννα του '88 όταν είδα το πρώτο back to the future. Σαν παιδιά τότε βλέπαμε εκστασιασμένοι ανθρώπους να μιλούν στο τηλέφωνο παρακολουθώντας ο ένας τον άλλο από το videophone. Γελούσαμε και μαζί μας γελούσαν και οι μεγαλύτεροι θεωρώντας το επιστημονική φαντασία. Τριάντα χρόνια μετά κάποια από αυτά που παρουσίαζε η ταινία είναι πια μέρος της καθημερινότητας μας. Η αλήθεια είναι ότι χρόνια μετά, έπιασα τον εαυτό μου να παρακαλεί να πάει στο παρελθόν και να χωρίσει τους γονείς μου της στιγμής της πρώτης συνάντησης τους εμποδίζοντας τον δικό μου ερχομό..... Ταινίες σαν και αυτή όμως σε κάνουν ν'αναρρωτιέσαι αν τα καλύτερα του Χόλλυγουντ είναι αυτά που πέρασαν....




ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΟΥΖΙΝΑ

Μια ταινία γεμάτη μυρωδιές και άρωμα ανατολής αλλά και επιβεβαίωση αυτού που λέμε ' ο έρωτας περνά από το στομάχι.' Η αλήθεια είναι ότι τα στομάχια ολων μας διαμαρτύρονταν καθ'όλη τη διάρκεια της ταινίας με όλα αυτά τα φαγητά που βλέπαμε μπροστά μας. Είμαι επίσης σίγουρη ότι μόλις τελείωνε κάθε βράδυ η ταινία, τα τριγύρω φαστφουντάδικα έκανα χρυσές δουλείες! Καταπληκτική η μουσική της Ευανθίας Ρεμπούτσικα που ταξιδεύει το μυαλό και τη ψυχή σε μέρη τόσο μακρινά και τόσο οικεία........Η ταινία μου θύμισε ξύπνησε παιδικές αναμνήσεις, μύρισα έντονα την κανέλα στην κουζίνα της γιαγιάς μου και τα μπαχαρικά στο μπακάλικο του παππού Βασίλη, μύριζαν το ίδιο σαν κ αυτά στο μπακάλικο της κυρίας Μαρίτσας στο χωριό!




LA VITA E BELLA


'Buon giorno principessa!' Ελεγε ο Guido στην γυναίκα της ζωής του και σκεφτόμουν ότι να, αυτός είναι έρωτας και ναι, υπάρχει μόνο στις ταινίες, άντε και στα παραμύθια! (Αυτό ήταν λίγο πριν γνωρίσω τον δικό μου έρωτα....:) Ο τρόπος που ο αγαπημένος μου Roberto Benigni αντιμετωπίζει τις απορίες του γιου του στο στρατόπεδο συγκέντρωσης έκανε τότε πολλά μάτια να δακρύσουν....H ωμή πραγματικότητα της αιχμαλωσίας στο στρατόπεδο συγκέντρωσης, ένα παιγνίδι με έπαθλο ένα τανκ......

Giosué: [watching his uncle being sent to the gas chamber] Where is Uncle going?

Guido: Uh... oh, he's playing on a different team. Goodbye, Uncle!

Giosué: Goodbye, Uncle

Αυτές λοιπόν ήταν για μένα οι πιο αξέχαστες ταινίες για μένα. Πάσα δίνω σε όσους δεν έχετε γράψει και θέλετε να το κάνετε.