Το ακόλουθο συμβάν έγινε στην τάξη μου την Παρασκευή πριν κλείσουν τα σχολεία και ακόμα γελώ όταν το σκέφτομαι!
Ενώ κάναμε μάθημα και ήταν απόλυτη ησυχία ακούω κάποιο μαθητή μου από το πίσω μέρος της τάξης να ωρύεται ότι κάποιος αμόλησε μια.........πορδή και τους έκανε όλους άνω κάτω με τη βρώμα! Ακολουθεί αυτούσιος ο διάλογος:
Μαθητής 1: Κυρία, κάποιος το κάμνει συχνά τούτο στες πίσω σειρές, θέλω ν'αλλάξω θέση.
Κυρία: (προσπαθώντας να μην ξεσπάσει σε γέλια): Παιδιά είναι πολύ άσχημο να αεριζόμαστε στην τάξη που είναι όλα κλειστά. Δεν σεβόμαστε την δασκάλα και τα άλλα παιδιά. Προσέχετε την επόμενη φορά! (Τώρα ούτε εγώ η ίδια δεν ξέρω πως πρέπει να προσέχει κάποιος που θέλει να την αμολήσει:)
Μαθητής 2: Δηλαδή κυρία τι πρέπει να κάμνουμε;
Κυρία: (αυθόρμητα) Καλύτερα να βγαίνετε έξω.
Παιδιά: Εντάξει κυρία.
Το μάθημα συνεχίζει ώσπου ένας μαθητής μου σηκώνεται από τη θέση του και χωρίς να ζητήσει άδεια ανοίγει την πόρτα και βγαίνει στον διάδρομο. Ξεσπάσαν όλοι σε γέλια γιατί το συνδυασαν με τον προηγούμενο διάλογο. Έρχεται μέσα.
Κυρία: Κ. μου πού πήγες χωρίς να με ρωτήσεις;
Κ: Κυρία εν προλάμβαινα!
Ο ένοχος είχε βρεθεί!!
6 comments:
Το γλυκούλι μου , τι να κάνει μωρέ και αυτό ?
Ατιμη ανάγκη είναι ...μας έρχεται εκεί που δεν πρέπει.
Γέλασα πολύ με την ιστοριούλα σου , τελικά ως δασκάλα ζεις ανεπανάληπτες στιγμές με τα ζουζούνια σου.
Αυτα ειναι!!!Καφριλες τα μικρα!!!!
Χαχχαχα καλα φανταστικο!Και τα μικρουλια ακομα πιο πολυ
Γιωτα
Κυρία, κυρία,
κουκιά θα το ταϊσανε φαίνεται ή μπας και είχανε στιφάδο....
;-)
Νομίζω πως το συγκεκριμένο επάγγελμα όχι μόνο δε το βαριέσαι ποτέ αλλά ίσως από καποια στιγμή και πέρα να γίνεται τρόπος ζωής και να το έχεις απόλυτη ανάγκη.
Κι εδώ επίσης έχω να προσθέσω ότι το κλάνειν σε κλειστούς χώρους, δεν είναι δείγμα κακών τρόπων καημενούλα δασκαλούλα. Εσύ ας πούμε, δεν πορδίζεις στην τάξη? Ή ο καθωσπρέπει ποπός σου έχει αεροβαλβίδες με σένσορες πιέσεως?
Post a Comment