Tuesday, May 22, 2007

H ΦΙΛΗ ΜΟΥ....ΜΕΣΑΝΥΚΤΑ

Ξέρω ότι δε με διαβάζεις.....δεν γνωρίζεις καν την ύπαρξη αυτού του μπλοκ...Αν με διάβαζες δε θα έγραφα αυτό το κείμενο...Ξέρεις ότι σιχαίνομαι να στήνω ανθρώπους στον τοίχο και να πυροβολώ! Σιχαίνομαι να ισοπεδώνω τις φιλίες μου επειδή εγώ ζητώ παραπάνω από αυτά που μπορούν να μου προσφέρουν...

Η φιλία μας χρονολογείται από το '94, κάπου 13 χρόνια τώρα...........δοκιμάστηκε και άντεξε! Αυτό δε λέγαμε; Ζήσαμε τις πιο συγκλονιστικές αλλαγές της ζωής μας μαζί. Στο ίδιο διαμέρισμα περάσαμε τα φοιτητικά μας χρόνια, μαζί αποφοιτήσαμε, εσένα θυμάμαι σε όλα τα γλέντια, εσύ με πάντρεψες, εσύ θα ήθελα να μας βαφτίσεις το παιδί αν και όταν με το καλό έρθει......

Τους τελευταίους μήνες, ένοιωθα ότι κάτι είχε αλλάξει. Δεν ήθελα να το παραδεκτώ.....Τον τελευταίο καιρό πέρασα δυσκολίες πολλές και σε ήθελα να είσαι πιο κοντά μου....να πάρεις ένα τηλέφωνο τη μέρα που ήξερες ότι περίμενα τα αποτελέσματα των αναλύσεων, να με πάρεις να βγούμε για ένα καφέ όταν όλα γύρω μου ήταν μαύρα από τα αρνητικά αποτελέσματα...Σκέφτηκα ότι ίσως να είχα καταντήσει βαρετή ή κουραστική με την εμμονή μου να αποκτήσω ένα παιδάκι. Προσπάθησα πολλές φορές να ανοίξω ουσιαστική συζήτηση μαζί σου για το θέμα, αλλά έκλεινες τ'αυτιά. Δεν με άκουγες, το ένιωθα. Το αποκορύφωμα ήταν δυο βδομάδες πριν, εγώ περίμενα τα αποτελέσματα, εσύ είχες χαθεί, και δεν εμφανίστηκες παρά μόνο μέρες μετά, να μου πεις ότι δεν πειράζει μωρέ και τι έγινε, όταν όμως μείνεις έγκυος με το καλό ξέρεις ποια θάναι η νονά, έτσι; Με απογοήτευσες. Ηθελα τόσο πολύ να κλάψω στον ώμο κάποιου, ένιωσα ότι εγώ και ο πάπης μου είμαστε εντελώς μόνοι τελικά......

Κοιτάζοντας πίσω μπορώ να θυμηθώ τον εαυτό μου πάντα δίπλα σου όταν με είχες ανάγκη. Θυμάμαι κάτι μαύρα μεσάνυκτα, να παρατώ τον πάπη μόνο στο σπίτι για να έρθω να σε παρηγορήσω για το χωρισμό σου....και ξέρεις κάτι; ΠΟΤΕ δεν το μετάνιωσα, θα το έκανα ακόμα χίλιες φορές αν χρειαζόταν! Δε ζητώ την παρηγοριά σου ως αντάλλαγμα....Δεν σου κρατώ κακία.........εγώ πάλι εκεί θάμαι όταν με χρειαστείς. Απλά τώρα που σε χρειάζομαι εγώ, για πρώτη φορά στη ζωή μου δυστυχώς δεν είσαι κει και τίποτα δεν μπορεί να το αλλάξει αυτό!

20 comments:

Anonymous said...

Τι να σου γράψω , το διάβασα και στεναχωρήθηκα …κρίμα.
Αλλά φιλίες δεν κρατιούνται μονόπλευρα…χρειάζονται πάντα δύο.

Να είσαι καλά εσύ κι ο Πάπης σου , περισσότερους δεν χρειαζόσαστε !

Starry Night said...

Στην θέση σου θα της τα έλεγα όλα αυτά..Στα ίσια.

Anonymous said...

Θα συμφωνήσω και γω με την τρελλοφαντασμένη.Φιλίες δεν κρατιούνται μονόπλευρα.
Τυχερή είσαι που εχεις τον πάπη σου.Αυτό μόνο έχει σημασία.Να δίνεις την αγάπη σου λοιπόν εδρίτσα μόνο εκεί που πιστευεις πως το αξίζουν.Φιλιά.

Psipsinel said...

me stanaxorises :(
distixos otan perasa ke ego kapia diskoli fasi eniosa oti kales files den mou stathikan oso eprepe i oso xriazomoun. min to pernis katakarda omos, isos i fili sou na min xeri pos na sou stathi se afti ti periptosi

Person I. said...

Μοιράσου αυτά που θες να μοιραστείς και είμαι σίγουρη πως θα τ'ακούσει...

patsiouri said...

Αντε μωρέ με τις τελειωμένες, μιλάμε κυκλοφορούν απίστευτες γυναίκες έξω, πάντα πίστεα πως οι άντρες είναι πιό τίμιοι σάυτού του είδους τις σχέσεις...

Γαιδάρες, τους αξίζει να μείνουν χωρίς γκόμενο να τις φάνε τα βαθειά γεράματα ολομόναχες, χωρίς φίλους φυσικά, άντε που στενοχωριέσαι κιόλας, θα έχεις κι άλλες φίλες φανταζομαι...

Πάπης???

Lithium said...

kapote oi poli kaloi mas filoi kapou xanontai me ta dika tous....i mporei apla na exoune xathei mesa sti routina kai tin zwi tous....alla oi pragmatikoi filoi pote dn mas ksexnoun....mporei na e3afanizontai gia ligo alla pote dn exoun fygei pragmatika....panta ena kommati tous einai kollimeno stous kalyterous tous filous.....

mila tis....prepei

xxx

anemos said...

περασατε τοσα πολα μαζη..
το παραπονοσου μου θημηζει το παιδικο παραπονο το΄΄δεν μαγαπα΄΄

τον φηλο τον καλο τον αγαπαμε για αυτο που ειναι και οχη βαση τα προτεριματα η μιωνεκτιματα..
οτι αλλο ειναι..ειναι σιναλαγες σιμφερωντων..
λιπαμε...
να της μιλισεις και να της το πεις οτι την αγαπας..
καληνυχτα..εφχωμε δια εσας.

mako said...

Θα σου πω κάτι και δεν θέλω να πικραθείς.

Πες ότι δεν υπήρχε θέμα με την εξωσωματική. Ότι είσαι απλά μια γυναίκα που επιθυμεί κάποια στιγμή να μείνει έγκυος και να κάνει ένα παιδάκι. Δεν θα ανακοίνωνες στην φίλη σου κάθε φορά ότι έκανες έρωτα με τον άντρα σου και δεν θα έλεγες κάθε μήνα που σου έρχονταν η περίοδος "αχ ούτε αυτό το μήνα είμαι έγκυος" σωστά; Υποθέτω ότι την στιγμή που θα έμενες έγκυος όμως θα την έπαιρνες τηλέφωνο και εκείνη θα χαιρόνταν τόσο που θα σου έλεγε αυτό ακριβώς που σου είπε. "Ξέρεις ποια θα είναι η νονά του παιδιού σου έτσι;"

Ναι αλλά θα μου πεις υπάρχει θέμα με την εξωσωματική. Εγώ σε καταλαβαίνω γιατί το πέρασα ξώφαλτσα το στάδιο "δεν μπορώ να κάνω παιδιά". Σκέψου ότι εγώ έμεινα έγκυος όταν κάθε πιθανότητα είχε αποκλειστεί απο όλους και σαν μόνη δυνατότητα να κάνω παιδί ήταν μέσω εξωσωματικής και μάλιστα μόνο αν έβρισκα ωάριο δότριας. Το ότι η Σωτηρία ήρθε στη ζωή μας απρόσμενα και φυσιολογικά ήταν ένα θαύμα - που σε εμένα είναι απίθανο να επαναληφθεί. Για αυτό νιώθω την αγωνία σου, σε παρακολουθώ και περιμένω να ακούσω τα χαρμόσυνα νέα κάποια στιγμή.

Η φίλη σου μάλλον δεν μπορεί να νιώσει αυτή σου την αγωνία αν δεν έχει περάσει απο κάτι παρόμοιο και για αυτό ίσως είναι αποστασιοποιημένη. Δήλωσέ της τα συναισθήματά σου και την απογοήτευσή σου προς εκείνη. Πες της ξεκάθαρα ότι την έχεις ανάγκη. Και το τηλεφώνημα της και το ενδιάφερον της και τις εξόδους σας. Δεν είναι κακό να διεκδικούμε αυτά που θέλουμε ούτε να δηλώνουμε τα συναισθήματα μας.

Απο κει και πέρα αν δεις αυτη τη στάση να συνεχίζεται .... είσαι αρκετά μεγάλη για να κρίνεις ... :)

Φιλιά (& σφιχτή αγκαλίτσα) αν σε στεναχώρησα.

the bastard; unshaved. said...

Είναι όντως άδικο και κρίμα τόσα χρόνια φιλίας να πάνε χαμένα.
Το έχω νιώσει και εγώ πολλές φορές αυτό, έστω κι αν οι φιλίες δεν ήταν 13 χρόνια αλλά τα μισά..

Τουλάχιστον έχεις την οικογένεια σου, έχεις τον άντρα σου..

Julia_Dream said...

Συμφωνώ κι εγώ να της μιλήσεις όμορφα και ωραία για τα συναισθήματά σου. Άλλωστε μετά από τόσα χρόνια φιλίας είναι σίγουρο ότι έχει καταλάβει ότι κάτι δεν πάει καλά μεταξύ σας και μέσα της να το αποδίδει σε οποιοδήποτε άλλο λόγο εκτός από τον αληθινό.
Όμορφα και απλά πες της αυτό που νιώθεις και από εκείνα που θα ήθελες να μοιραστείς. Δε μπορει να μη σε ακούσει, τόσο γλυκιά φιλενάδα που έχει! :-)

Να δεις που θα την ξυπνήσει αυτή η συζήτηση και εσένα θα σου κάνει πολύ καλο!

Φιλάκιαααα Εδριτσα μου γλυκιά!!!

Anonymous said...

Το τι θα κανεις το ξερεις μονο εσυ.Ισως να περναει και αυτη κατι και να μην σου το λεει για να μην σε βαρυνει.
Απλα ξερω οτι ποναει Και ποναει πολυ
Την καλημερα μου και μι αγκαλιτσα
Γιωτα

firfiris said...

Καμία καλή πράξη δεν μένει ατιμώρητη

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ said...

Για μένα μίλησε το patsiour-άκι μου. Τα είπε ΟΛΑ!
Τον πάπη σου και τα μάτια σου!!!!.......

Γλαρένιες αγκαλίτσες

Φωτούλα Τζιώντζου said...

Για μένα αυτή η στιγμή είναι μια απο αυτές που σηματοδοτούν την πραγματική μας ενηλικίωση. Εγώ σε αντίστοιχες φάσεις μέτρησα τι είναι σημαντικό. Και αποφάσισα αυτούς που κράτησα να τους κρατήσω για αυτό που ήτανε και αυτά που ζήσαμε, που πήραμε και δώσαμε ο ένας στον άλλο. Σαν έργο τέχνης που δεν μεταβάλλεται με το χρόνο, απλά μπαίνει στην προθήκη και το ανασύρω όταν έχω ανάγκη να πάρω δύναμη και να ξανανοιώσω πράγματα. Όταν ακούω ένα τραγούδι που σημάδεψε μια συγκεκριμένη στιγμή στη ζωή μου όταν το ξανακούω μόνο εκείνη τη στιγμή ξαναφέρνει μόνο σε εκείνη ανήκει. Και έτσι πια δεν θυμώνω δεν πληγώνομαι, νοσταλγώ αλλά σταματάω εκεί.
Ίσως χρειάζεται να ξαναβρείς καινούργια τραγούδια και αυτό για μένα είναι το σημαντικό, γιατί η ζωή δεν παύει να με εκπλήσσει απο την μια και απο την άλλη δεν επιτρέπω να ευτελιστεί το παρελθόν μου. Βέβαια μου πήρε πολύ χρόνο να το καταλάβω και έτσι απλά στο καταθέτω σαν εμπειρία.
Καλή σου μέρα
Υ.Γ. Και εμείς βαφτίζουμε παιδιά :)

Unknown said...

Epeidi exo grapsei paromoio minima sto blog mou, epeidi exo noiosei paromoia pragmata kai ego kai me ponaei episis to idio oso kai sena, tha sou po to eksis: Merikoi anthropoi mporoun na akousoun kai na noiosoun to provlima tou diplanou tous kai merikoi den mporoun...toso apla.... den paei na pei oti oi 2oi se agapane ligotero h' den einai kaloi anthropoi, eyaisthitoi klp klp....kai se agapaei h fili sou kai euaisthiti einai alla den kserei pos na sou ferthei giati apla den kserei.... den to ekane pote tis se kanena epipedo...thumisou otan eisastan mikroteres, h fili sou se parigorouse pragmatika gia kapoia xameni agapi h' enan proin gkomeno? Se akouge kai edine ousiastikes sumvoules? Kati mou leei oti esu eisoun auth pou epaize auton rolo kai sto telos den anoigosoun kai idiaitera se ekeini giati den perimenes kai kati ousiastiko....
Mhn perimeneis kati pou den mporei na sou dosei.... Mporei na sou dosei apla agapi me tous dikous ths orous oxi me tous dikous sou... isos na einai kai ligo egoistria pragma pou den eisai esu.... Asto kali mou asto.... mhn to afinoume na mas rixnei kai auto....

Anonymous said...

13 πόσα χρόνια εν πολλά για να χαθούν έτσι...νομίζω επικοινωνία χρειάζεται και μια νύκτα με dvd και παγωτό!

Anonymous said...

Eφερα μια καλησπερα
και ενα ομορφο βραδυ να εχεις και συ και ο παπης σου
γιωτα

Klearchos said...

Ξέρεις τι γίνεται; Σε όλες τις φιλίες τελικά κάποιος δίνει περισσότερα και ο άλλος παίρνει περισσότερα... Έτσι είναι, δυστυχώς... Σπάνια φιλίες είναι σε μία ισορροπία...

Juanita La Quejica said...

Για να συνεχίσω τη σκέψη του Κλέαρχου... σε όλες τις σχέσεις κάποιος δίνει κάτι... ας πούμε παραπάνω. Και πάλι, εξαρτάται πάντα την οπτική γωνία που το βλέπει κανείς. Σχετικότατη έννοια η ισορροπία.
Οι φίλοι είναι πολύτιμοι, ακόμα και όταν δεν είναι "εδώ" για μας. Πες το, βγάλτο από μέσα σου και τελειώνει το θέμα. Ό,τι μπορεί να σου δώσει, θα το δώσει. Θα σου περάσει η απογοήτευση, θα σε ξανακερδίσει, κάποια στιγμή θα σε ξανακρεμάσει.
Όπως όλοι μας, κάποτε θα κάνουμε κάποιο λάθος ή απλά θα διαφοροποιηθούμε.
Αλλά είμαστε απαραίτητοι ο ένας στον άλλο. Απλά πες το, μην το κρατάς ανάμεσά σας.