ΤΩΡΑ Η ΔΥΣΚΟΛΙΑ ΠΑΕΙ

Τις τελευταίες τρεις βδομάδες περάσαμε δύσκολα. Αιμορραγία σχεδόν καθημερινά και γω σε πλήρη ακινησία στο κρεβάτι για να σώσω το εμβρυάκι μου. Σήμερα πήγα στον γιατρό και είπε πώς όλα πάνε καλά και να κάνουμε υπομονή άλλη μια βδομαδούλα γιατί τότε θα κλείσουμε και τον τρίτο μήνα και μειώνεται αισθητά ο κίνδυνος αποβολής. Είναι δυο μέρες τώρα που δεν έχω καθόλου αίμα και ούτε πόνο, οπόταν είμαι κάπως αισιόδοξη. Μακάρι νάναι καλά το μωρό και εγώ μπορώ να μείνω στο κρεβάτι και εννιά μήνες αν χρειαστεί. Φτάνει νάναι καλά. Το είδαμε ξανά σήμερα στον υπέρηχο, έχει πια όλα τα μέλη του σώματος του, δυσανάλογα μεταξύ τους βέβαια, το κεφαλάκι είναι τεράστιο, αλλά ήταν τόσο συγκινητικό να το βλέπεις να κάνει κινήσεις! Δεχόμαστε στοιχήματα για το φύλο το οποίο θα μάθουμε αισίως στις επόμενες βδομάδες.
Παρόλες τις δυσκολίες, εγώ και ο πάπης πλέουμε σε πελάγη ευτυχίας και κάνουμε όνειρα για το μέλλον. Το μωρό μας ήρθε σε μια εποχή που είχαμε αρχίσει να χάνουμε το κουράγιο μας και μας έδωσε τη δύναμη να αντέξουμε όλες τις δυσκολίες που θα έρθουν για τους επόμενους μήνες. Το μητρικό ένστικτο πάντως έχει ενισχυθεί φοβερά και η κοιλίτσα έχει αρχίσει να ξεχωρίζει.........
Μέρες διακοπών τώρα και εύχομαι σε όλους ΚΑΛΑ ΜΠΑΝΙΑ!