ΔΟΚΙΜΑΣΙΩΝ ......ΣΥΝΕΧΕΙΑ

Κάθομαι με τις ώρες και κοιτάζω το τον τελευταίο υπέρηχο που κάναμε....Κανονικό μωράκι πια το εμβρυάκι μας......Και φαίνεται τόσο καλά.....μακάρι να μην νιώθει όλα αυτά που περνούμε εμείς τις τελευταίες βδομάδες. Οταν το είδαμε πιπίλιζε χαριτωμένα το δακτυλάκι του, και μεις κοιτάζαμε εκστασιασμένοι.

Ακόμα δεν ξέρουμε τίποτα όσον αφορά την υγεία του. Οι πρώτες εξετάσεις, όπως έχω ήδη αναφέρει, είχαν βγάλει πολύ ψηλά ποσοστά/πιθανότητες το μωρό μας να πάσχει από τρισωμία 21 (σύνδρομο ντάουν). Κάποιες μετέπειτα εξετάσεις ήταν κάπως πιο ενθαρρυντικές αλλά θα ξέρουμε στα σίγουρα τι γίνεται μετά την αμνιοκέντηση που θα κάνουμε την ερχόμενη Τρίτη το πρωί στο νοσοκομείο.......Θα έχουμε σίγουρα αποτελέσματα απ'ότι μας είπαν σε 3 βδομάδες. Καθόμαστε σε αναμμένα κάρβουνα για τα διλήμματα που θάχουμε να αντιμετωπίσουμε αν..............ούτε να το σκέφτομαι δεν θέλω. Για μας μάλλον δεν τίθεται θέμα διλήμματος προς το παρών. Οσο μεγαλώνει το αγοράκι μας, τόσο πιο πολύ δενόμαστε μαζί του, τόσο πιο έτοιμοι γονείς νιώθουμε. Βέβαια, οι γιατροί ως στυγνοί επαγγελματίες άλλα συμβουλεύουν αλλά δεν θέλω καν να τα σκεφτώ προς το παρών.
Δεν θέλω να μπω στην διαδικασία να σκεφτώ ότι αυτό που μας συμβαίνει είναι αδικία, αδικίες είναι αυτά που συμβαίνουν στην Ελλάδα τις τελευταίες μέρες, αδικία είναι ζωές να χάνονται στην φωτιά, αλλά να, θάθελα και γω να χαρώ λίγο αυτή την εγκυμοσύνη που τόσα χρόνια περίμενα με ανυπομονησία....

Ας είναι, το πολύ σε ένα μήνα που θα μάθουμε ότι το μωρό μας είναι απολύτως καλά, γιατί ΣΙΓΟΥΡΑ θα είναι, θα αρχίσω να ονειρεύομαι και πάλι.........

Ευχαριστώ που είστε εδώ στις δύσκολες μας στιγμές. Διαβάζοντας τα σχόλια σας παίρνω κουράγιο.....Ευχαριστώ επίσης για όλες τις προσευχές και τα κεράκια που ανάψατε για το μωρό μας.........