FRIENDS

Αγαπώ πολύ τους φίλους μου και αναζητώ την παρέα τους. Πιο πολύ όμως αναζητώ της παρέα του 'πάπη΄ μου (όπου πάπης βλέπε σύζυγος).

Είναι στιγμές που αρέσει και στους δυο μας να κλείνουμε κινητά και ακίνητα, για να απομονωθούμε και να ξεκουραστούμε γιατί ειδικά ο πάπης κουράζεται πολύ τον τελευταίο καιρό με χίλια δυο που έχει αναλάβει και με τα τρεχάματα για το κτίσιμο του σπιτιού μας που κατάντησε σαν το γιοφύρι της Αρτας! (μια άλλη πονεμένη ιστορία που θα γράψω σε άλλο ποστ). Απολαμβάνουμε πολύ να ξεφεύγουμε μαζί σαββατοκύριακα για εκδρομούλες. Απ΄ότι φαίνεται όμως όλα αυτά αρέσουν και στις παρέες μας που επιδιωκουν να κάνουμε τα πάντα μαζί.
Στη συζήτηση πάνω ρωτάνε:
Φίλοι: τι θα κάνετε απόψε/αύριο/μεθαύριο?
Εμείς: Σκεφτόμαστε να πάμε στο τάδε μέρος.
Φίλοι: Α, ωραία θα έρθουμε κ μεις. Θέλουμε πολύ καιρό να πάμε εκεί.
Χαλόου, δεν σας καλέσαμε! Επειδή θέλουμε να πάμε μόνοι μας!

Πιο πρόσφατο παράδειγμα το χτεσινό. Βγήκαμε με ζευγάρι φίλων για φαγητό αφού προηγουμένως συμφωνήσαμε με τον πάπη ότι δεν θα αναφέρουμε τπτ για τα σχέδια των Χριστουγέννων που περιλαμβάνουν ταξίδι στην αγαπημένη μας πόλη γιατί πάντοτε μας αρέσει να ταξιδεύουμε μόνοι χωρίς κανένα πρόγραμμα και όπου μας βγάλει.
Ολα καλά μέχρι που ο πάπης πάνω στον ενθουσιασμό του είχε τον εξής ηρωικό διάλογο:

Πάπης: Ατε, να κλείσουμε να φέφκουμε να ησυχάσει η τζιεφαλή μας.
Φίλος: Μα που εννα πάτε ρε φιλούι?
Αμαν! Τώρα ακριβώς είναι που θυμήθηκε και θέλει να τραβά τα μαλλιά του.
Πάπης: Ετο ρε φίλε σκεφτούμαστε να πάμε κανένα Λονδίνο. (έχουμε ήδη πάρει εισητήρια και κλείσαμε και ξενοδοχείο)
Φίλος: Ατε ρε τέλεια, κάτσε να δω αν μπορούμε να πάρουμε τζε μεις άδεια τζε θάρτουμε μαζί σας!

Πάρτα ρε πάπη τωρά να μεν σου τα χρωστώ!!

Ξέρω το αποτέλεσμα. Ως τα Χριστούγεννα θα μαζευτούν τριάντα μονοστέφανοι που θα οργανώνονται να έρθουν ταξίδι μαζί μας, χωρίς να τους έχουμε καλέσει και στο τέλος θα πάμε όλοι μαζί σαν όχλος, σαν πενταήμερη εκδρομή του λυκείου! ΒΟΗΘΕΙΑ!