ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΘΑ ΜΟΥ ΛΕΙΨΟΥΝ - Μερος Β'

Υπάρχει και η θετική πλευρά των πραγμάτων.....αυτά που δεν θα ξεχάσω ποτέ όταν φύγω από αυτό το διαμέρισμα...θα τα θυμάμαι πάντα με χαμόγελο....

Τα λεμόνια και τα ολόφρεσκα σύκα που μας έφερνε ο καλόκαρδος γεράκος του πρώτου κατά διαστήματα.

Οι ξέφρενοι πανηγυρισμοί των παιδιών από δίπλα σε κάθε νικηφόρο αγώνα εθνικής ομάδας - σε οποιοδήποτε άθλημα. Ηταν οι περιπτώσεις εκείνες που γινόμασταν και μεις παιδιά μαζί τους...

Τα γατάκια του ισογείου που τάιζα κρυφά με ότι περίσσευε από τα γεύματα.......(ναι, ξέρω ότι έλεγα ότι θα κατεβάσω τα σκουπίδια και με έψαχνες πάπη...:)

Το γεγονός ότι παρόλη την περιέργεια και την αδιακρισία των δίπλα ξέραμε πάντα ότι είχαμε κάποιους καλόκαρδους ανθρώπους να μας βοηθήσουν σε ότι χρειαστούμε, όπως τότε που κλειδώσαμε μέσα τα κλειδιά μας και μέχρι να έρθει ο κλειδαράς και τον καφέ μας ήπιαμε και το ζεστό κεικ μας φάγαμε.....

Το περίπτερο δίπλα που είχε έτοιμα αυτά που θέλαμε πριν τα ζητήσουμε...ναι, είμαστε πολύ προβλέψιμη οικογένεια εμείς! 3 μπουκάλια νερό, ένα γάλα κρίστη ελαφρύ και 2 σοκολάτες:)

Το ότι αυτό το διαμέρισμα φιλοξένησε πολύ κόσμο σε ωραίες οικογενειακές και φιλικές συγκεντρώσεις - η αύρα του είναι θετικότατη - ο καναπές κάπως βασανισμένος.

Το σίγουρο είναι ότι το διαμέρισμα το ίδιο δεν θα ξεχάσει ποτέ τις ένδοξες μέρες του με την εδρο-οικογένεια........τότε που μόνο το υγειονομείο μπορούσε να επιλυφθεί του θέματος καθαριότητα εκεί μέσα!