Στα καταγώγια του Παρισιού

Τέσσερα χρόνια πριν, τον Ιούλιο του 2003 πήγαμε μήνα του μέλιτος στη Γαλλία για δέκα μέρες. Φτάνοντας λοιπόν στο Παρίσι μετά από περιοδεία μιας βδομάδας στη Γαλλική εξοχή, βγήκαμε για βόλτα στα Ηλύσια Πεδία, και τότε το είδαμε.............μια τεράστια ουρά, σαν αυτές που βλέπεις τα πρωινά στις διάφορες κυβερνητικές υπηρεσίες! Ηταν όλοι αυτοί που περίμεναν τη σειρά τους για να μπουν στο Moulin Rouge, το γνωστό καμπαρέ. Ο πάπης, λέει ότι καλά είναι να παρακολουθήσουμε το πρόγραμμα αλλά αδυνατον να περιμένουμε στη σειρά, θα βρούμε το άλλο παρόμοιο καμπαρέ, να δεις πώς το λένε, lido νομίζω και θα παρακολουθήσουμε το υπερθέαμα! Περπατήσαμε αρκετά και φτάσαμε σε μια περιοχή γεμάτη με..........οικογενειακά κέντρα διασκέδασης. Ενα από αυτά έγραφε απέξω το όνομα lido. Φυσικά από την αρχή δεν μου φάνηκαν και τόσο γκλαμουράτες οι καλλιτέχνιδες που ήταν γυμνές στις φωτογραφίες απέξω αλλά ο κράχτης απέξω φώναζε να μπούμε μέσα και μάλιστα for free. Κάτι δεν μου άρεσε αλλά το κατάπια....

Μπαίνουμε λοιπόν μέσα και το μάτι μου πέφτει πάνω σε μια γυμνή γυναίκα που γύρναγε με χάρη πάνω σ'ένα pole. Γυρίζω πάνω στον πάπη και του λέω να φύγουμε τώρα, εδώ είναι καταγώγιο σαν αυτά που έχουμε στην Κύπρο και χειρότερο ακόμα.........μύριζε μούχλα. Πριν προλάβουμε να αντιδράσουμε ένας κύριος, μας οδήγησε σ'ενα τραπέζι και κει ησύχασα κάπως γιατί και στα διπλανά τραπέζια ήταν ζευγάρια τουριστων, απορημένοι και αυτοί!

Ερχεται τότε μια Ινδή, κάθεται πάνω στα πόδια του πάπη και ρωτά αν μπορεί να καθήσει μαζί μας. "Νο," της απάντησα απότομα εγώ χωρίς να με ρωτήσει, ο πάπης από δίπλα να πεθαίνει στο γέλιο! Στην πίστα ολόγυμνες σαραντάρες γυναίκες να κάνουν τα δικά τους.

Είχαμε βέβαια αντιληφθεί τι γινόταν οπόταν έρχεται το γκαρσόνι και μας ρωτά τι θα πάρουμε. Τίποτα του λέμε εμείς, έτοιμοι ν'αναχωρήσουμε, αλλά μας στραβοκοίταξε με τέτοιο τρόπο που ο πάπης παράγγειλε μια μπύρα, μη φάμε ξύλο. Ερχεται η μπύρα και κοιτάζουμε το χαρτάκι που μας δίνει: 50 euros έγραφε.............Δεν τη θέλουμε πάρτην πίσω λέω γω, μας αγριοκοιτάζει αυτός , δίνει ο πάπης τα 50 ευρώ μη φάμε ξύλο, αφήνουμε την μπύρα, και τραβάμε προς την έξοδο. Κάπου εκεί βλέπουμε ένα Ιταλό τουρίστα να τον κρατάνε δύο από τους μπράβους του καταστήματος και να τον σέρνουν σε ένα δωματιάκι και αυτός να φωνάζει: '300 euros, I don't have that money', και αμέσως μετά ούρλιαζε...πρέπει νάχε φάει το ξύλο της χρονιάς του. Στην έξοδο ρωτά ο κράχτης με σπασμένα αγγλικά: "Go now? You didn't like?" Μες τα χαχανητά εμείς "No, like like"αλλά δεν ξέρω αν τον πείσαμε!