ΣΧΟΛΙΚΑ ΨΩΝΙΑ

Πέρασε πολύ γρήγορα αυτό το καλοκαίρι. Τόχω σαν παράδοση κάθε χρόνο αμέσως μετά τον δεκαπενταύγουστο να ψωνίζω τα σχολικά μου. Τηρώ πιστά αυτή τη διαδικασία για περίπου είκοσι χρόνια, από τότε που ήμουν στο δημοτικό και πήγαινα με τη μαμά μου στου Ιωαννίδη για όσους γνωρίζουν τη Λεμεσό. Κάπου εκεί καταλαβαίνω ότι είναι καιρός ο κάθε κατεργάρης να επιστρέψει στον πάγκο του. Πήγα που λέτε σήμερα σε γνωστό βιβλιοπωλείο και γέμισα ένα καλάθι με του κόσμου τα σχολικά. Πολύχρωμα αντικείμενα για να μου φτιάχνουν τη διάθεση στην έναρξη της νέας χρονιάς. Από παιδάκι λατρεύω αυτή τη μυρωδιά που υπάρχει στα βιβλιοπωλεία στο τέλος του καλοκαιριού, κάνω και γω σαν όλα αυτά τα παιδάκια που ψώνιζαν με τις μαμάδες τους. Μόνο τσάντα δεν πήρα. Εχω για χρόνια ένα τέλειο χαρτοφύλακα που δεν αλλάζω με τίποτα γιατί με βολεύει! Σκεφτόμουνα σήμερα τι ποικιλία υπάρχει και πόσο συγχίζει αυτό τα παιδάκια που ψωνίζουν. Δεν θάθελα νάμαι στην θέση της μαμάς τους, ανκαι σε περίπου 6 χρόνια θα βρεθώ και γω σε αυτή τη θέση και να δούμε αν θα μπορέσω να αρνηθώ οτιδήποτε στον μπεμπούλη μου. Πρώτη του Σεπτέμβρη λοιπόν τα κεφάλια μέσα, αλλά παρόλο προσπαθώ να διώξω από το μυαλό μου την αλμύρα της θάλασσας για να προσαρμοστώ στα νέα δεδομένα όλο εκεί επιστρέφω!